çaresizlik bloğu

26 yaşında biriyim uzun süredir düzenli işim gücüm var standart hayat dertlerinden başka derdim yok bu duruma şükür de ediyorum. Fakat gel gelelim ne yaşadığım hayattan memnun mutluyum ne işimden ne de yaptıklarımdan. O yüzdende yaptığım şeyleri hobileri vb bir süre sonra bırakıyorum. Kendime bir hayat kuramıyor ve kurabileceğim umutlarım git gide yok oluyor. Bu sorunla uzun zamandır karşı karşıyayım ama bunun tam olarak neyden kaynaklandığını çözemedim. Şu anki düşünceme göre ait hissedememe ve yalnızlıktan dolayı olduğunu düşünüyorum. Yaşamımda çektiğim zorlukların ve sıkıntıların değer olduğunu düşünmediğim için son 2 yılda boşlamış bir şekilde yaşıyorum haliyle kilo aldım bakımsızlaştım ve çeşitli sıkıntılar doğmayada başladı. Artık o sıkıntılar oluşmasın diye kendime biraz bakmaya başlayacağım çünkü bıraktıkça kötü bir hal almaktan başka bişey olmuyor. Kısaca ben buyum
yine o günlerden birindeyim. hayatım yokmuş gibi hissediyorum bi hayata sahip değil gibi. yaptıklarım yaşadıklarım sanki bana ait değil. umutsuz, çaresiz. bir yerde oturdum insanları izliyorum, rahatsız etmeden dinlemeye çalışıyorum özendiğim ne paraları ne konuştukları. özendiğim tek şey bir hayatları olması
ne kadar çabalarsan çabala hiçbir şeyin degismeyecegini farkettigin o andır.
insan, o an orada bir kez daha ölüyor işte..