biriyle birden iletişimi kesmek
bazen sizi sıkıntıya sokan kişilere verilebilecek en güzel cevaptır. karşınızdaki kişi sizden bir karşılık beklerken sessizce hayatından çıkıp gitmek. bir anlamda da o kişiden vazgeçmek. çünkü bazen öyle anlar olur ki, öyle soğursunuz ki o insanlardan onlar için daha fazla uğraşmak istemezsiniz. onlar için savaşmaya değmez bilirsiniz. hem gereksiz yorulmazsınız, hem daha az üzülürsünüz.
(bkz: cahille muhabbeti kesmek)
genellikle ciddi sebepleri olan insanların yaptığı bir eylemdir. hayatımda birkaç kez yapmışlığım vardır ve asla da pişman olmamışımdır. ki hayata karşı pek de dik duruşlu biri olduğum söylenemez ancak bu konuda grim yok, ya siyahım, ya beyazım. arkadaşım dediğim biri gözümün içine baka baka bana yalan söylüyor ve beni aptal yerine koymaya çalışıyorsa, o an kendisini -herhangi bir tesadüf olmaz ise eğer- son görüşüm oluyor.
Birden değildir o biriktirmişliktendir. Karşındaki insanı o okadar çok alttan alırsın ki yada ikili ilişkinde biz olalım diye fazlasıyla çabalamana rağmen bir yerden sonra hep kendinden verdiğini, karşılığının ise sana verilmediğini gördüğünde sessiz sedasız uzaklaşırsın en azından iyi günleri hatırladığında burukta olsa gülümseyebilmek için.