beylikdüzü

İstanbul’un üvey evladıdır. Buruk bir istanbul’da yaşıyorumdur. Buluşma etkinliklerine saatler önceden yola çıkma trajesidir. Metrobüs’ün öz evlatlarının yaşadığı semttir. Tekirdağ’a giderim mk’dır. Sabiha gökçen havalimanı hayaldir. Pendik’te yaşayanlar ayrı bir ülkededir. Trakya’dır. Ne büyükçekmece gibi istanbul dışı diyebilmektir ne de eyüp gibi istanbuldayım diyebilmektir. Arada kalmışlıktır. Ortada bırakılmışlıktır. Pişmanlıktır. Dramdır.

semt olarak güzide semtimizdir

tek vesaitle ulaşılabilir en uzak nokta. bir çok insanın istanbulun sonu kabul ettiği fakat ardında büyükçekmece , silivri ve çatalca gibi istanbul gerçeklerini barındıran bir semt.

istanbuldaki konumunu ekrem başkan sayesinde öğrendiğimiz, resmi olarak istanbula bağlı olan fakat pratikte pek istanbul sayılamayacak ilçe

tek vesaitle ulaşılabilir en uzak nokta. bir çok insanın istanbulun sonu kabul ettiği fakat ardında büyükçekmece , silivri ve çatalca gibi istanbul gerçeklerini barındıran bir semt.

bir arkadaşım orada oturduğunu söyleyip konum atmıştı, beklediğimiz yerle arasında 1,5 saatlik mesafe vardı. Söyleyeceklerim bu kadar.

İstanbul desen değil, Kırklareli desen hiç değil olan İstanbul ilçesi. Bitmiyor namissiz yol.

çok sevdiğim,genel olarak sakin ve yeşil olan ama şu aralar yeşil olan her yere bina yapılan küçük hollandam . 16 yıldır yaşıyorum istanbul içine ulaşımı toplı taşımayla gayet kolay ama arabayla avcılar trafiğine takılmamak mümkün değil

Bitmeyen metrobüs yolculuğu

bu ne soğuk

tüyap kitap fuarı döneminde metrobüse binmek işkencedir