babalar günü

Haziran ayının 3. Pazar günü kutlanır.

Genelde gömlek, çakmak veya pantolon alındığı gündür. Babalar özeldir!

benim için genellikle don alışverişi ile tamamlanır.

Hayatta olan babamın gününü kutlayamadığım için nefret ettiğim ve sosyal medyadan uzak kaldığım gündür.

babama bu seneye kadar her sene giyebilmesi için tişört ya da gömlek alıp hediye ettiğim bir haziran ayı klasiğiydi. anneler günü kabul edildikten sonra biri bunun babaların da hakkı olduğunu düşünmüş olacak ki her sene iki kere ya biz ne hediye alacağız gerilimini yaşatır insana.

yaklaşık olarak 16 yıldır kutlayamadığım gün.

diğer günlerde olduğu gibi gereksiz abartılmış bir gün olduğunu düşündüğüm gündür. baban yaşıyorsa ara, her gün sevdiğini söyle yalnızca bir günde hatırlamak zorunda kalma.

Babasını kaybetmiş olan tüm insanları düşünerek, kendimce önemsizleştirdiğim bir gündür.

tüketim çılgınlığı, kapitalizm.

baba sevgisi, ona yılda bi gün pahalı hediyeler alınarak gösterilmez, vasat hayatlar.

Sadece bir güne sığdırılan ve o gün şirketler daha fazla kazansın diye duygu sömürüsüyle pohpohlanan gündür.

duyarlılık işinin çok abartıldığını düşündüğüm gündür. elbette ki babası olmayan evlatlar, evladı olmayan babalar, gönlü baba olmuş ama çocuk sahibi olmamış/olamamış erkeklere hassasiyet gösterilmeli tüm bu kutlamalar esnasında fakat aşırı duyar kasmaya da gerek yok. sosyal medyada ben babamın doğum gününde, yıl başında ya da bayramda babamla fotoğraf paylaştığımda yine içi acıyacak konuya hassasiyet duyan insanların.

bence hassasiyeti ve duyarlılığı özel günlere indirgemeden tüm hayatımıza yarar, abartısız ve samimi olursak tüm bu sorunlar çözülür.