akıllara geldikçe yazarları güldüren replikler

bu başlıkta durup duruken yazarların aklına gelen ve gülümseme refleksi yaratan repliklerden söz edilmektedir.

komiser: biz köye geliriz gelmesine ama arap'ı zor getirdik, işte o köyde eşekçi çok..
muhtar: ...konuşacak daha çok lafımız var. onun dedesinin lakabı eşekçi cafer..
komiser: aslı var mı arap?
arap: amirim benim dedem eşek alır satardı, lakabı başka ne olacak?
ama bunların eşekçiliği başka tabii!#?%&

+Ekrem bey at mı kaçırdı?
- hayır, at ekrem bey'i kaçırdı.

(bkz: hababam sınıfı tatilde)

- uzaylılar tarafından kaçırıldım. evet tarafından.

"geçen sefer gene gittim pavyona, içeri girdim. sahibi geldi, "vay, fikri Bey hoşgeldin." falan, dedim "nereden tanıyor acaba?". Meğer künyeyi görmüş. dedim feri nerede? benim orada bir manita var, feri Cansel'e benzediği için ben feri diyorum. asıl ismi gülşen, arkadaşları da münevver diyor, yalnız kaldığımız zaman da ben kuzu diyorum. yavv o kadar güzel ki."

(bkz: vizontele)

şerefsizim benim aklıma gelmişti!

- aşkım kavga mı edelim şimdi uzaylıların yanında?

“Sen içme arap”
Esasen olay replikten öte sarhoşken aşırı neşeli ve konuşkan birine dönüşmemden ötürü arkadaşımın bu repliği bana söylemesiyle güldüren bir nitelik kazanmasından meydana gelmektedir.